کد مطلب:211336 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:121
انگشتر و نگین و نقش آن در اسلام
اسلام دارای مختصاتی است و سننی را هم كه قبلا در بشر بوده به یك سبك خاص خود عمل می كرده كه حداكثر استفاده شرعی را از آن می توان كرد - سنت اسلام و آداب تربیتی دین مبین فقط برای تشحیذ افكار به خداشناسی بوده و هر كاری را مجری داشته به جهت تحكیم و تقویت مبانی دین و توحید و خداشناسی است و این همان تعلیمات آسمانی است كه از روز نخست خلقت به زبان وحی به پیغمبران آموخته شد و همه در حضرت ابراهیم خلیل الرحمن تمركز یافت و لذا
[ صفحه 147]
پیغمبر خاتم النبیین صلی الله علیه و آله و سلم هم مفاخره می كند كه سنت و آداب زندگانی من همان سنت پدرانم ابراهیم علیه السلام و اسماعیل علیه السلام است كه به مردم آموخته اند - و خودش نیز تمام آداب زندگانی را از قبل از تكون نطفه تا پس از دفن جسد در خاك بدون آنكه نكته ای مبهم یا محو شود تعلیم فرمود و از هیچ چیز فروگذار نفرمود و كتاب مكارم الاخلاق و حلیة المتقین بهترین شاهد صادق گفتار است كه معرف آداب زندگانی یك فرد مؤمن می تواند باشد.
یكی از آداب و مختصات اسلام انگشتر به دست كردن است و این سنت بشری بود كه در ادوار مختلف به انحاء مختلف حلقه هائی در دست می كردند و به این زینت مفاخره و مباهات می نمودند - خاتم الانبیاء برای آنكه این ادب زندگی را به یك صورت مطلوبی درآورد دستور فرمود انگشتر از جنس نقره و نگینش از عقیق باشد كه قابل حك نمودن اسامی پروردگار باشد تا هر وقت آدمی چشمش به آن نام افتاد به یك سلسله معانی روحانی توجه كند و صفای باطن یابد آن هم باید در دست راست باشد چه نصاری و قیاصره روم و یونان قبل از اسلام حلقه را دست چپ می كردند و معاویه هم از آنها یاد گرفت كه انگشتر را طلا نموده و به دست چپ كرد - پیغمبر اسلام تأكید فرمود كه انگشتر باید از عقیق آن هم دست راست در انگشت كوچك باشد كه مزاحم كار و فعالیت زندگی نگردد و راهنمای به یك صفا و روحانیت شود - این بود كه خود پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم انگشترهائی داشت روی عقیق نام خود را كنده بود و در برخی آیات كوتاه قرآن یا اسامی حسنی الهی نقر شده بود و از ائمه مروی است كه انگشتر عمیق در نماز سبب قبولی نماز است و خود آنها همه انگشترهای مختلفی داشتند كه در هر یك از آن یك آیه از قرآن نوشته شده بود و این انگشتر گاهی با نام بود و از آن برای تسجیل كارها استفاده برای مهر كردن نامه ها هم می شد چنانچه در كتاب پیشوای اسلام نوشتیم.
[ صفحه 147]
پیغمبر خاتم النبیین صلی الله علیه و آله و سلم هم مفاخره می كند كه سنت و آداب زندگانی من همان سنت پدرانم ابراهیم علیه السلام و اسماعیل علیه السلام است كه به مردم آموخته اند - و خودش نیز تمام آداب زندگانی را از قبل از تكون نطفه تا پس از دفن جسد در خاك بدون آنكه نكته ای مبهم یا محو شود تعلیم فرمود و از هیچ چیز فروگذار نفرمود و كتاب مكارم الاخلاق و حلیة المتقین بهترین شاهد صادق گفتار است كه معرف آداب زندگانی یك فرد مؤمن می تواند باشد.
یكی از آداب و مختصات اسلام انگشتر به دست كردن است و این سنت بشری بود كه در ادوار مختلف به انحاء مختلف حلقه هائی در دست می كردند و به این زینت مفاخره و مباهات می نمودند - خاتم الانبیاء برای آنكه این ادب زندگی را به یك صورت مطلوبی درآورد دستور فرمود انگشتر از جنس نقره و نگینش از عقیق باشد كه قابل حك نمودن اسامی پروردگار باشد تا هر وقت آدمی چشمش به آن نام افتاد به یك سلسله معانی روحانی توجه كند و صفای باطن یابد آن هم باید در دست راست باشد چه نصاری و قیاصره روم و یونان قبل از اسلام حلقه را دست چپ می كردند و معاویه هم از آنها یاد گرفت كه انگشتر را طلا نموده و به دست چپ كرد - پیغمبر اسلام تأكید فرمود كه انگشتر باید از عقیق آن هم دست راست در انگشت كوچك باشد كه مزاحم كار و فعالیت زندگی نگردد و راهنمای به یك صفا و روحانیت شود - این بود كه خود پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم انگشترهائی داشت روی عقیق نام خود را كنده بود و در برخی آیات كوتاه قرآن یا اسامی حسنی الهی نقر شده بود و از ائمه مروی است كه انگشتر عمیق در نماز سبب قبولی نماز است و خود آنها همه انگشترهای مختلفی داشتند كه در هر یك از آن یك آیه از قرآن نوشته شده بود و این انگشتر گاهی با نام بود و از آن برای تسجیل كارها استفاده برای مهر كردن نامه ها هم می شد چنانچه در كتاب پیشوای اسلام نوشتیم.